I wanted to live the life, a different life. I didn't want to go to the same place every day and see the same people and do the same job. I wanted interesting challenges.

dinsdag 22 februari 2011

22 februari 2011

Iemand zei me een paar weken geleden dat ik in alles gefaald was, mijn studies, mijn relaties, vriendschappen, enzo... Ik probeer dingen en als het me niet ligt of als ik me er niet goed bij voel dan doe ik iets anders. Als je altijd aan de kant blijft staan en niets probeert dan kun je inderdaad niet falen, maar dan doe je geen nieuwe ervaringen op. Ik probeer liever iets, wetende dat het kan mislukken, dan dat ik het helemaal niet probeer. En ook al ben ik maar een au pair, een studentje, een werkzoekende, of eender wat ik heb het geprobeert. En ik voel me alles behalve een "faler". Voor het eerst voel ik me rustig, voel ik alsof ik hier hoor. Ik zou hier gerust mijn hele leven willen blijven! Ik voel me gelukkig zoals ik ben en ik zou zelf durven zeggen dat ik trots ben op mezelf dat ik hier nu sta! Ik ben trots om een faler te zijn!

En mensen in Belgie hebben we dus geen reden tot klagen als er wééral reclame is, hier is het om de 5minuten! Iritant, het programma begint net of er is al terug reclame. In Belgie wachten ze tenminste tot het programma deftig begonnen is. Maar ik klaag niet hoor, verre van zelf ;)

XoXo

woensdag 9 februari 2011

5 en 6 februari 2011

Het programma van dit weekend:


ONTSPANNING!
Zaterdag ga ik naar Trim, er staat daar een prachtig middeleeuws kasteel die ik wil zien.
Zondag naar Navan => shoppingtime!


Trim is een gezellig dorpje met een uitgestrekte natuur! en vooral een heerlijk middeleeuws kasteel! prachtig om te zien en leuk om foto's van te nemen. De uitgestrekte vlakte, groen, groen, groen! Deze plaats straalt een en al rust uit. Het vakantiegevoel begint te komen.
Ik kon niet anders dan een rondleiding vragen binnen het kasteel. Hier is ook een scene of deel van de film braveheart opgenomen. Mel Gibson fans, the place to be!

Trim castle, het middeleeuwse kasteel.




De kerk, of wat er toch van overgebleven is.







Zondag in Navan was niet zo heel speciaal, ik heb de stad wat verkend. Maar niets bijzonder, een groot shoppingcentrum. Goedkoop is het in ieder geval wel, in Dublin is het duurder. Daar wil ik nog eens naartoe, Dublin. Maar niet om te shoppen, er zijn daar spookkastelen in de buurt, echte spookkastelen! Dat moet ik zien! Maar dat is voor volgende week of de week erop!

dinsdag 8 februari 2011

3 februari 2011

The day!!

Dag van het vertrek, de koffer moet nog gepakt worden ik moet nog pasfoto's halen en nog zoveel meer! Zal ik er raken? Ja het moet!!
Nog vlug van iedereen afscheid nemen en off we go...



In de luchthaven aangekomen kijk ik de ganse tijd naar de tv waar de vluchten opstaan om in te checken. Nog een uur te gaan en we mogen inchecken! Het is daar dan 9°c en wat regenachtig, maar hoe langer het wachten duurt hoe slechter het weersicoontje wordt! Als dat maar goed komt!
Het wachten na het inchecken duurt zo lang! We hebben onze boardingpass nu en ons vliegtuig staat er nog niet... Verveling slaat toe!


17u55 EINDELIJK mogen we instappen! Het handige bij Raynair is dat we onze zitplaatsen zelf mogen kiezen. Ik ga meteen bij het venster zitten zodat ik een paar mooie foto's kan trekken.



We stijgen op en al gauw val ik in slaap, ik merk niets meer van de vlucht tot een hevige schok me wakker maakt. Het stormt buiten, en er is hevige turbulentie. Mijn hart begint te bonzen en ik krijg het benauwd, mijn hand grijpt naar de stoel voor me en een gil ontsnapt uit mn keel. Ik heb niet door dat het mijn gil is, toch kan ik het niet laten om een foto te trekken. Ik ben in tweestrijd, de zetel vastgrijpen of foto trekken? De foto wint het van m'n angst maar toch ben ik nog niet helemaal op mijn gemak! De piloot meldt ons dat we nog niet kunnen landen, 20minuten vertraging en 7 vliegtuigen voor ons! O help...




Eindelijk voet aan grond! OEF, ik ben blij dat ik het overleefd heb. Ok zo erg was het nu ook niet, hoogstens een kriebel-in-de-buik-gevoel. Maar toch verschenen de ergste scenario's in mijn gedachten.
Als nu naar buiten keek en de wind zag waaien, wilde ik niet uit het vliegtuig..
Het wordt dus rennen!

Maar ook van rennen kwam er niets in huis, de wind blies me bijna weg! Gelukkig had ik nog een zware rugzak! Mijn laptop en boek zaten er in. Eenmaal in de luchthaven zelf was het zoeken geblazen want waar konden we de bagage nu afhalen? Ik volg gewoon mensen uit het vliegtuig! Ik had al, met voorbedachte rade, de mede pasagiers bestudeerd dus ik wist wie ik moest volgen.

De bagage is afgehaald en ik ga nu naar de uitgang, de papa van het gezin en de oudste dochter wachten op me. Ze brengen me naar hun huis. Yannah zal een roze jas dragen dus speur ik naar alles wat roze is. En ja hoor, in een mum van tijd heb ik hen gevonden. Yannah springt in mn armen, en nu moet ik mijn beste engels bovenhalen.. Tijd voor mijn avontuur!